Os nosos fillos vivirán menos que os seus pais. Por Rosaura Leis

COMPARTIR EN TWITTER COMPARTIR EN FACEBOOK

A OMS considera a obesidade infantil como unha prioridade no Plan de Acción Mundial 2013-2020 para a prevención e control das enfermidades crónicas non transmisibles (cardiovasculares, diabetes, cancro...). O estudo Aladino (2015) estima en España unha prevalencia de sobrepeso de ao redor do 22 % e de obesidade do 11 %, en nenos de 6 a 10 anos e en Galicia, desde 1979 ata a actualidade, o problema practicamente multiplicouse por tres. A obesidade é unha enfermidade multifactorial, resultado da interacción entre xenes e ambiente. Para o seu desenvolvemento, ademais da susceptibilidade xenética, debe existir un ambiente favorecedor e os cambios socio-ambientais leváronnos a estilos de vida, fundamentalmente alimentarios e de actividade física e sedentarismo, non saudables.
Estamos a abandonar as nosas dietas tradicionais como a mediterránea e atlántica, esta última caracterizada polo consumo de alimentos de proximidade, abundancia de peixes, froitas e verduras, lácteos e aceite de oliva e con preparacións culinarias sinxelas que supoñen pouca achega enerxética, como a cocción, o fervido ou o ferro máis que a fritura. Pola contra, os nosos patróns alimentarios actuais caracterízanse polo aumento do consumo de alimentos ricos en enerxía, graxa saturada e trans, azucres simples e engadidos e sal e pobres en omega-3. Doutra banda, diminuíuse de forma importante a actividade física, especialmente a físico-deportiva e incrementouse o sedentarismo, fundamentalmente en relación co lecer pasivo, ligado ás pantallas: televisión, Internet, videoxogos.
Todo iso leva un balance positivo crónico de enerxía, que carrexa un aumento da graxa corporal, que vai ligada á presenza doutras moitas enfermidades xa desde a idade pediátrica, como a tensión arterial elevada, alteracións dos lípidos en sangue (colesterol, triglicéridos), depósito de graxa no fígado, deficiencias nutricionais tanto de ferro, como de calcio ou de vitamina D relacionadas coa mala dieta, e alteracións psicoemocionales, como depresión, fracaso escolar ou baixa autoestima. De seguir os datos como ata agora, probablemente por primeira vez os nosos nenos vaian vivir menos que os seus pais e que os seus avós, pero sobre todo con peor calidade de vida.

Rosaura Leis é coordinadora da Unidade de Nutrición Pediátrica do CHUS. Membro do CiberObn. Profesora Pediatría USC.

Enlace á nova 

FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA
FUNDACIÓN DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA
FUNDACIÓN DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACIÓN DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACIÓN DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
FUNDACION DIETA ATLÁNTICA
UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA